Inkubację można zdefiniować jako zbiór fizycznych czynników obecnych w otoczeniu jaja. Czynniki o których mowa to: temperatura, wilgotność, wentylacja i obracanie jaj. Spośród nich, temperatura jest najważniejszym czynnikiem, ponieważ niewielkie zmiany w jej wartości mogą być śmiertelne dla wielu zarodków.

Zmiany w jaju podczas inkubacji można opisać prawami fizycznymi. Te zmiany zachodzą zwykle tylko przy określonych poziomach temperatury, wilgotności powietrza, składu chemicznego powietrza i pozycji jaj. Z drugiej strony, samo inkubowane jajo modyfikuje otaczające je środowiska poprzez emisję ciepła, gazów i pary wodnej.

Gdy jajo jest składane, następuje pewien rozwój embrionalny i zazwyczaj zatrzymuje się, aż zaistnieją odpowiednie komórkowe warunki środowiskowe dla inkubacji (np. T = około 37,7°C, H = 55-60%, ..), aby proces ten został wznowiony. Wkrótce po zapoczątkowaniu procesu inkubacji zaczyna być widoczna punktowa, zagęszczona warstwa komórek. Ten punktowy obszar jest pasmem pierwotnym będącym osią wzdłużną zarodka. Żółtko zawiera substancje odżywcze, które czerpie zarodek w miarę jak rośnie. Początkowo zarodek powiększa się w żółtku, a następnie w białku aby zająć całe wnętrze jaja (Rysunek 5). Kiedy pisklę jest już ukształtowane, za pomocą "zęba" (stwardniałego ostrego końca dzioba) przebija skorupkę. Kilka dni po wykluciu, ząb znika.