Kształt jaja może być określony jako owalny, jego przeciętna waga wynosi 60 gram, a jego wymiary są następujące:

 

Na początku inkubacji w porowatej powłoce jaja zaczynają rozwijać się trzy błony: owodnia, kosmówka i omocznia. System błon ma naczynia krwionośne, które umożliwiają rozwijającemu się ptakowi pobieranie tlenu i usuwanie dwutlenku węgla. Wewnątrz znajduje białko jaja (substancja zawierająca albuminy i inne ważne składniki) oraz żółtko (które zawiera mnóstwo substancji odżywczych).

SKORUPKA: Skorupka, jak wspomniano powyżej jest zewnętrzną pokrywą jaja o wielkiej ważności, gdyż działa ona jako bariera fizyczna i bakteryjna. Składa się ona w głównej mierze z matrycy wapiennej z siatką organiczną, gdzie wapń jest najbardziej licznym i najważniejszym pierwiastkiem. W jej składzie występują również inne minerały, takie jak sód, magnez, cynk, mangan, żelazo, miedź, bor i aluminium w niższych stężeniach.

Skorupka zawiera liczne pory w formie tunelików między kryształkami minerałów, któr pozwalają na wymianę gazową pomiędzy wnętrzem jaja a jego otoczeniem. Ich ilość waha się od 7000 do 15000. Są one szczególnie skupione w tępym końcu jajka, gdzie występuje komora powietrzna.

Kolor skorupki, który może być biały lub brązowy, w zależności od rasy kury, zależy od koncentracji pigmentów zwanych porfirynami, odłożonych w matrycy wapiennej i nie ma wpływu na jakość czy właściwości odżywcze jaja.

Błony, które pokrywają wnętrze skorupki są dwie: wewnętrzna i zewnętrzna błona skorupkowa. Obie otaczają białko i zapewniają ochronę przed wnikaniem bakterii. Błony skorupkowe są silnie związane ze sobą, gdy jajo jest składane przez kurę. Wkrótce po złożeniu, z powodu kurczenia się objętości wnętrza jaja pod wpływem ochłodzenia (temperatura ciała kurcząt wynosi 39°C, podobnie jak świeżo złożonego jaja) powietrze wchodzi tępym końcem jaja, gdzie występuje najwięcej porów, następuje rozdzielenie błon w tym obszarze i tworzy się komora powietrzna.

Błona wewnętrzna ma cienką strukturę ze splecionych włókien keratynowych, a obecność lizozymu w matrycy białkowej uniemożliwia przenikanie niektórych mikroorganizmów i spowalnia wnikanie innych. Błona zewnętrzna jest bardziej porowata i służy jako podłoże dla formowania skurupki. Obie błony tworzą się wokół części jadalnej jaja w przesmyku, który jest częścią jajowodu umieszczonej między magnum i macicą lub gruczołem skorupkowym, które jak sama nazwa wskazuje, jest miejscem gdzie kształtują się powłoki.

WORECZEK ŻÓŁTKOWY: Błona otaczająca żółtko lub substancje odżywcze w żółtku. Jest ona połączona ze sznurem pępowinowym i zawiera naczynia krwionośne. Wykorzystywanie żółtka jest stopniowe na początku inkubacji, oraz bardzo szybkie w ciągu ostatnich pięciu dni. Początkowo, 25% do 30% z żółtka pozostaje niewykorzystane. Tuż przed urodzeniem jest ono przekazywane przez pępek do ciała pisklęcia. Jest ono wchłaniane w ciągu pierwszego tygodnia życia poza skorupką. Pełni funkcję odżywczą. Jego ściany absorbują odżywcze materiały albuminowe w naczyniach krwionośnych, aby karmić embrion.

OWODNIA: Zamknięty błoniasty worek zawierający płyn owodniowy.

Struktura ta rozwija szybciej niż omocznia; zarodek jest wprowadzany do niej. Służy ona do chronienia zarodka i łagodzenia mechanicznych wstrząsów oraz ochrony przed odwodnieniem lub kontaktem ze skorupką. Część tej cieczy jest wchłaniana przez zarodek w późniejszych etapach rozwoju.

OMOCZNIA: Jest to także błoniasty worek, połączony z przewodem pokarmowym, spełnia dwie funkcje: jako narząd oddechowy, wprowadzając tlen do zarodka i usuwając dwutlenek węgla (wymiana gazów poprzez skorupkę jaja), jak również jako organ wydalajania: nerka wydala swoje produkty w omocznię (zbiornik na produkty odpadowe, które nie mogą wyjść z jaja).

Pozycja zarodka determinuje się po 36 do 48 godzinach inkubacji. W tym czasie, zarodek leży w żółtku, poprzecznie, wzdłuż osi mniejszej.

 

Następnie głowa zarodka zaczyna się oddzielać od żółtka i skręca w lewo. Przez 5 dni inkubacji embrion jest blisko komory powietrznej. Od 11 dnia, kiedy ciało zarodka przeważa jego głowę, wykonuje on obrót w lewo, co powoduje, że ciało opada w kierunku ostrego końca jaja. Po 14 dniach, ciało zarodka znajduje się wzdłuż większej osi jaja , z głową skierowaną w tępy koniec. Jest to prawidłowa i konieczna pozycja przyjmowana przez pisklę do narodzin.

 

Zarodek zazwyczaj ułożony jest głową w kierunku tępego końca skorupki. Dziewiętnastego dnia, zarodek wprowadzi swój dziób między oddzielone błony i skorzysta z komory powietrznej, aby odetchnąć po raz pierwszy. Pisklę ma możliwość "przećwiczyć" oddychanie pozostając wewnątrz skorupki, co umożliwia ostateczny rozwój różnych jego narządów

 

Poniższa tabela pokazuje różne oznaki rozwoju embrionalenego podczas 21 dni inkubacji [PDF].

 

Dzień	Rozmiar	Obraz	Oznaki Rozwoju Embrionalnego
1			Pojawienie się żył i tworzenie woreczka mezodermalnego
2			Pojawienie się zakładek owodniowych bicia serca i krążenia krwi
3	1 cm		Owodnia całkowicie otacza zarodek, embrion obraca przeciwnie do ruchu wskazówek zegara
4	1,3 cm		Pigmentacja oczu zalążki nóg są dłuższe niż skrzydeł
5			Pojawienie się kolan i łokci
6	1,8 cm		Wykształcenie dzioba; poruszanie się; palce rozdzielone
7			Zarys rzędów piór. Zaczyna rozwijać się grzebień
8	2,2 cm		Odróżnia się szyja. Zawiązki piór; dolna i górna część dzioba są równe
9			Kształt zbliżony do ptaka; Pojawienie się jamy dziobowej
10			Całkiem rozdzielone palce, paznokcie na palcach
11			Grzebień jest wyrżnięty; Pojawienie się piór ogona; owalne powieki
12	4,5 cm		Widoczne pióra na skrzydłach. Powieki półprzymknięte i eliptyczne
13			Pojawienie się łusek, embrion jest pokryty puchem, otwarcie oczu
14			Ciało całkowicie pokryte puchem. Embrion jest ustawiony według osi wzdłużnej
15			Jelito cienkie w jamie brzusznej
16			Pióra pokrywają ciało
17			Głowa pomiędzy nogami
18			Głowa pod prawym skrzydłem
19			Zniknięcie płynu owodniowego (zarodek połyka go), półowa woreczka żółtkowego jest w w ciele
20			Woreczek żółtkowy jest już w ciele; dziób jest wprowadzony w komorę powietrzną. Rozpoczyna się płucne oddychanie i wokalizacja.
21			Pisklę rozbija skorupkę dziobem: Wylęganie