Teoria

Opór elektryczny elementu elektrycznego jest w opozycji do przepływu prądu elektrycznego przez ten element. Używając analogii przepływu, oporność elektryczna jest podobna do oporu tarcia. Dla wody przepływającej przez rury, długi, wąski przewód zapewnia większą odporność na przepływ niż czyni to krótki gruby przewód. Opór (R)elementu zależy od jego długości, powierzchni przekroju i oporności właściwej, który zależy od materiału

Mamy przewód o długości L i przekroju S, jego opór R wynosi:

z będącą stałą znaną jako oporność właściwa, która zależy od materiału z jakiego wykonano dany przewód.

Standardową jednostką oporu R jest Om (Ω)

Przewodnik ma opór 1Oma (1 Ω) kiedy pozwalana przepływ przez siebie prądowi o natężeniu 1 Ampera przy przyłożeniu do niego napięcia o wartości 1 Volta


1 Ω=

Interesujące jest to, że przewody stosowane w obwodach elektrycznych mają bardzo mały opór, chociaż czasami potrzebny jest bardzo niski poziom prądu jaki ma przepływać przez obwód lub część obwodu. Oporność w takiej części musi być bardzo wysoka aby było to możliwe

Obiekty z małą opornością są dobrymi przewodnikami, podczas gdy obiekty o wysokim poziomie oporności są złymi przewodnikami, zazwyczaj nazywamy je izolatorami.

 

https://www.khanacademy.org/science/physics/electricity-and-magnetism/v/circuits--part-1 [EN]