Kondensator składa się z dwóch przewodników oddzielonych od siebie izolatorem lub dielektrykiem. Jeśli kondensator jest dołączony do generatora, jest natychmiast ładowany. Dwa przewodniki przyjmują ładunek o równej wartości bezwzględnej i znaku przeciwnym.

Symbol kondensatora jest następujący:

Szkic symboli i przeczyste obrazy

Izolatorem między płytkami przewodnika może być powietrze, parafina, mika lub szkło, itp. Kondensatory są używane do gromadzenia ładunku jak również energii.

W eksperymentach, ładunek przechowywany w kondensatorach jest sprawdzany, aby upewnić się, że jest proporcjonalny do spadku napięcia, do którego podłączone są jego zaciski.

Kondensator jest naładowany ładunkiem na swoim zacisku: dlatego zapewnia on napięcie na swoim zacisku. Jest on jak akumulator, ale nie zachodzi w jego wnętrzu process ReDoks (oksydoredukcyjny) i nie ma energii chemicznej.

Kondensator

Kondensator jest otwartym obwodem, który przechowuje ładunek. Przykładem jest, że dany kondensator rozładowuje się. Ładunki (elektrony) w kondensatorze nie mogą przeskoczyć z jednego zacisku do drugiego: istnieje dielektryk

Jeśli nazwiemy Q ładunek (o wartości bezwzględnej) jednego z zacisków kondensatora i Va-Vb spadek napięcia między jego zaciskami, wówczas proporcja   jest sprawdzana, aby upewnić się, że jest stała.

Ta proporcja otrzymuje nazwę pojemność i jest przedstawiana jako C. Jest ona mierzona w Faradach.

Matematyczne obliczenia kondensatora są poza zakresem tego kursu. Najważniejszą rzeczą jest wiedzieć, że kondensator jest wrażliwy na prąd przemienny, typ sygnału i jego częstotliwość. Jeśli wyobrazimy sobie, że prąd elektryczny jest potokiem elektronów, a opór jest kranem, wtedy kondensator jest zbiornikiem wodnym.